W pełni cyfrowe samobadanie przesiewowe w kierunku migotania przedsionków przy pomocy urządzenia ECG247
Migotanie przedsionków jest najczęściej występującym zaburzeniem rytmu serca – arytmią. AF wiąże się z dużą śmiertelnością, zachorowalnością i wysokimi kosztami opieki medycznej. Wytyczne zalecają prowadzenie badań przesiewowych u osób z grupy ryzyka. Metody i organizacja badań przesiewowych nadal wymagają jednak doprecyzowania. Niniejsze badanie miało na celu ocenę wykonalności w pełni cyfrowego samobadania oraz ocenę częstości występowania niewykrytego AF przy użyciu systemu ciągłego monitorowania w formie plastra EKG.
Osoby w wieku ≥65 lat z co najmniej jednym dodatkowym czynnikiem ryzyka obejmującym udar mózgu z ogólnej populacji Norwegii zostały zaproszone do w pełni cyfrowego ciągłego samobadania przesiewowego w kierunku migotania przedsionków przy użyciu urządzenia z plastrem EKG (Inteligentny czujnik serca ECG247). Uczestnicy badania zgłaszali objawy kliniczne i użyteczność urządzenia online. Wszyscy uczestnicy otrzymali cyfrową informację zwrotną o swoich wynikach. Do badania włączono łącznie 2118 osób ze średnim czynnikiem ryzyka CHA2DS2-VASc wynoszącym 2,6 (0,9) [74% kobiet; średni wiek 70,1 lat (4,2)]. Spośród nich 1849 (87,3%) uczestników ukończyło test samobadania EKG, natomiast 215 (10,2%) nie podjęło próby rozpoczęcia testu, a 54 (2,5%) nie udało się rozpocząć testu. Ocena użyteczności systemu wyniosła 84,5. Średni czas monitorowania EKG wyniósł 153 h (87). Migotanie przedsionków wykryto u 41 (2,2%) osób.
Ta w pełni cyfrowa procedura samobadania przesiewowego w kierunku AF osiągnęła wysoki poziom wykonalności. Liczba osób potrzebnych do wykonania badania wynosiła 45, aby wykryć jeden nierozpoznany przypadek AF u osób z grupy ryzyka wystąpienia udaru. Potrzebne są randomizowane badania z długoterminową obserwacją, aby ocenić, czy samodzielne badania przesiewowe w kierunku AF mogą zmniejszyć częstość występowania powikłań związanych z AF.
Więcej informacji można znaleźć na stronie EP Europace
